تبادل لینک هوشمند 
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
ستیز با حقیقت در جشنواره سینما حقیقت!
تخطئه انقلاب و زمینه‌های یک فاجعه فرهنگی!
این بار ، نام کارگردان یک فیلم ضدایرانی که در توهین به مردم ایران و ارزش‌های اعتقادی و میهنی این سرزمین، روی فیلم های ضدایرانی هالیوود را سفید کرده بود، در میان داوران جشنواره دیده می شد...
پایگاه خبری انصارحزب الله: وقتی نام جشنواره ای «سینما حقیقت» گذاشته می شود و برگزار کننده آن هم وزارت ارشاد دولت نظام مقدس جمهوری اسلامی است، همه منتظر تجلی یافتن انگاره هایی ارزشمند و به معنای واقعی کلمه «حقیقت»مدار هستند.
وقتی جشنواره ای با چنین ادعایی برگزار می شود، حداقل انتظاری که از آن می رود، تعهد به «واقعیت» در محتوا و احترام به هنرمندان و مخاطبان جشنواره در نحوه برگزاری است. اما هشتمین دوره جشنواره سینما حقیقت در هر دو زمینه -هم فرم و هم محتوا- بازنده شد. ورود و نمایش فیلمی در حمایت از نظام سرنگون شده شاهنشاهی و در تخطئه انقلاب اسلامی از یک سو و برگزاری نامنظم و به هم ریخته جشنواره که صدای هنرمندان شرکت کننده در جشنواره را درآورد، دو شاخصه اصلی این دوره از جشنواره سینما حقیقت بود.
زمینه های یک فاجعه فرهنگی!
از همان ابتدا که اسامی هیئت انتخاب و داوران هشتمین دوره جشنواره سینما حقیقت اعلام شد، می توانستیم حدس بزنیم که در این جشنواره چه اتفاقاتی خواهد افتاد!
شاید حضور کارگردان هایی که سابقه تولید فیلم ضداخلاقی یا ساخت فیلم ضدایرانی را دارند در هیئت انتخاب و داوری مراسم اسکار یا جشنواره کن و فستیوال های صهیونیستی مغرب زمین عادی باشد، اما در جشنواره ای در ایران و با بودجه نظام جمهوری اسلامی، خیلی عجیب بود!
اما چه باور کنیم و چه نکنیم، این اتفاق رخ داد؛ مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، متولی برگزاری جشنواره سینما حقیقت، ابتدا سازنده چند فیلم ضداخلاقی را در هیئت انتخاب قرار داد. اتفاقی که بلافاصله با واکنش منفی رسانه ها مواجه شد.
همین امر هم سبب شد تا این مرکز در معرفی اسامی داوران خود با احتیاط بیشتری عمل کند. اما باز هم خبر در رسانه ها درز پیدا کرد؛ این بار ، نام کارگردان یک فیلم ضدایرانی که در توهین به مردم ایران و ارزش‌های اعتقادی و میهنی این سرزمین، روی فیلم های ضدایرانی هالیوود را سفید کرده بود، در میان داوران جشنواره دیده می شد.
مسعود بخشی، سازنده فیلم ضدایرانی «یک خانواده محترم» است که از مام وطن گرفته تا ارزش‌های دینی و دفاع مقدس و نسل جوان و انقلاب اسلامی و مردم کوچه و بازار و ... را همه با هم می کوبد! پس از این اتفاق بود که همه منتظر تبدیل شدن جشنواره سینما حقیقت به یک فاجعه فرهنگی بودیم. و این اتفاق هم رخ داد!
چنارستان، علیه سروهای انقلاب
فاجعه فرهنگی، اتفاق باور نکردنی دیگری بود که در جشنواره سینما حقیقت افتاد؛ نمایش یک مستند علیه انقلاب اسلامی ایران و نظام جمهوری اسلامی که به ستایش از استبداد پهلوی می پردازد، موسوم به «چنارستان»! البته این فیلم توسط ایادی رژیم منحوس پهلوی ساخته نشده است، بلکه در شناسنامه آن، نام «مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی»(وابسته به سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) به عنوان تهیه کننده و سرمایه گذار این فیلم ثبت شده است! فیلمی که به بهانه پرداختن به تاریخچه خیابان ولیعصر(عج) به تقدیس دیکتاتوری پهلوی پرداخته است.
ظاهر فیلم، مرثیه سرایی برای چنارهایی است که در این خیابان بوده اند و حالا نیستند، اما باطن فیلم، سوگواری برای طاغوت است! شگفت آور است! در دورانی بسر می بریم که در جای جای جهان، قیام ملت‌ها علیه دیکتاتورها، خواب آرام نظام سلطه را بر هم زده است. از بحرین و مصر گرفته تا آمریکای لاتین و حتی در خود آمریکا که این روزها صحنه اعتراض به نژادپرست هاست.
اما در سرزمین ما که خودش مبدأ مبارزه با استبداد در تاریخ معاصر جهان بوده، مدعیان روشنفکری، ده ها سال به عقب برگشته اند و تازه به یاد ستایش از دیکتاتورها و نژادپرستان افتاده‌اند! به آن حد از آزادگی و شرافت نرسیده‌اند که با پول خودشان این کار را کنند، بلکه دریوزگی و فرصت‌طلبی آن‌ها تا آنجاست که با پول نظام اسلامی به بازنمایی انگاره های ارتجاعی و سخیف خود می پردازند.
کارگردان فیلم «چنارستان» هادی آفریده است. او قبلا به خاطر ارتباط مشکوک با شبکه بی بی سی انگلیس از سوی نهادهای امنیتی بازداشت شده بود. او همچنین پیش از این مستندی به نام «خاطرات نی‌آوران» ساخته بود. مستندی که با پول دولت و به نام أثری به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ساخته شده بود، اما سر تا پایش به تملق گویی برای دیکتاتوری می‌پرداخت که در همان انقلاب سرنگون شده بود.
نکته عجیب این است که سید محمدمهدی طباطبایی نژاد رئیس مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، قبلا در گفت وگویی با خبرگزاری فارس به دفاع از آفریده پرداخته و گفته بود باز هم با این فیلمساز همکاری خواهد کرد. و نتیجه این همکاری خلق و نمایش فیلمی شد که بیشتر مناسب پخش در شبکه صدای آمریکاست.
خلاصه این فیلم مستند ستایش از چنارهای کاشته شده توسط رژیم پهلوی در یک خیابان است! فیلمی در ستایش از چنارهای پهلوی و در تخاصم با سروهای انقلاب اسلامی. این فیلم به تحریف تاریخ می پردازد از یک طرف همه جنایت ها و خیانت های رژیم ستمشاهی در ایران را نادیده می گیرد و در مقابل آنچه از انقلاب اسلامی نمایش می دهد به جز بدی نیست!
از طرف دیگر هر آنچه به دوران قبل از انقلاب ارجاع می دهد، نیکی و سپیدی و زیبایی است و هر چه زیبایی و خدمت و حماسه در نظام اسلامی بوده است را بی رحمانه «سانسور» می کند! فیلم به گوگوش و سایر مرغان آمریکایی آوازخوان پیش از انقلاب می پردازد و البته اشاراتی ستایش گونه هم به «فتنه ۸۸» دارد و در نهایت البته از خجالت سرمایه‌گذار دولتی فیلم هم در می آید و به تبلیغ برای حسن روحانی هم می پردازد تا این گونه، هم دل ضدانقلاب را به دست بیاورد و هم مانع شکسته شدن دل دولتی ها شود! در مراسم اختتامیه هشتمین جشنواره سینما حقیقت نیز همین فیلم، برنده سه جایزه شد.
البته فاجعه «سینما حقیقت» مسبوق به سابقه است. سال قبل هم از یکی از سران فتنه به این جشنواره دعوت شد تا درباره نلسون ماندلا سخنرانی کند! این هم از عجایب روزگار است؛ از یک کودتاگر که با حمایت نژادپرست ترین حکومت های دنیا قصد نفی حاکمیت مردم ایران بر سرنوشت خویش را داشت دعوت شد تا درباره یکی از اسطوره های مبارزه با نژادپرستی سخنرانی کند!
اعتراض هنرمندان به مدیریت سینما حقیقت
اما مشکل هشتمین جشنواره سینما حقیقت فقط به محتوای آن محدود نمی شود. طی روزهای برگزاری جشنواره، بارها هنرمندانی به انتقاد از بی نظمی در برگزاری این جشنواره پرداختند.
به عنوان مثال، توفیق‌جو کارگردان مستند «زار خاک» با گلایه از شرایط نمایش فیلمش در هشتمین جشنواره سینما حقیقت در نامه ای سرگشاده خطاب به سید‌مهدی طباطبایی‌نژاد دبیر این جشنواره نوشت:«جشنواره ای که شما دبیری آن را به عهده دارید فیلم -سابق من- را با نازل ترین کیفیت بازسازی کرد...چطور توانستید هنر را که ذاتش زیبایی ست، زشت به تصویر بکشید؟ سخت نبود؟»
همچنین سپهری، دیگر کارگردان شرکت کننده در این جشنواره نیز در مصاحبه ای با روزنامه بانی فیلم گفت: برنامه ریزی های جشنواره حقیقت در حد و اندازه نام آن نیست.
وی افزود: متعجبم از اینکه جشنواره معتبری مانند جشنواره فیلم حقیقت کیفیت را فدای اهمال کاری کرده است.
منبع:هفته‌نامه یالثارات الحسین(ع)
وقتی جشنواره ای با چنین ادعایی برگزار می شود، حداقل انتظاری که از آن می رود، تعهد به «واقعیت» در محتوا و احترام به هنرمندان و مخاطبان جشنواره در نحوه برگزاری است. اما هشتمین دوره جشنواره سینما حقیقت در هر دو زمینه -هم فرم و هم محتوا- بازنده شد. ورود و نمایش فیلمی در حمایت از نظام سرنگون شده شاهنشاهی و در تخطئه انقلاب اسلامی از یک سو و برگزاری نامنظم و به هم ریخته جشنواره که صدای هنرمندان شرکت کننده در جشنواره را درآورد، دو شاخصه اصلی این دوره از جشنواره سینما حقیقت بود.
زمینه های یک فاجعه فرهنگی!
از همان ابتدا که اسامی هیئت انتخاب و داوران هشتمین دوره جشنواره سینما حقیقت اعلام شد، می توانستیم حدس بزنیم که در این جشنواره چه اتفاقاتی خواهد افتاد!
شاید حضور کارگردان هایی که سابقه تولید فیلم ضداخلاقی یا ساخت فیلم ضدایرانی را دارند در هیئت انتخاب و داوری مراسم اسکار یا جشنواره کن و فستیوال های صهیونیستی مغرب زمین عادی باشد، اما در جشنواره ای در ایران و با بودجه نظام جمهوری اسلامی، خیلی عجیب بود!
اما چه باور کنیم و چه نکنیم، این اتفاق رخ داد؛ مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، متولی برگزاری جشنواره سینما حقیقت، ابتدا سازنده چند فیلم ضداخلاقی را در هیئت انتخاب قرار داد. اتفاقی که بلافاصله با واکنش منفی رسانه ها مواجه شد.
همین امر هم سبب شد تا این مرکز در معرفی اسامی داوران خود با احتیاط بیشتری عمل کند. اما باز هم خبر در رسانه ها درز پیدا کرد؛ این بار ، نام کارگردان یک فیلم ضدایرانی که در توهین به مردم ایران و ارزش‌های اعتقادی و میهنی این سرزمین، روی فیلم های ضدایرانی هالیوود را سفید کرده بود، در میان داوران جشنواره دیده می شد.
مسعود بخشی، سازنده فیلم ضدایرانی «یک خانواده محترم» است که از مام وطن گرفته تا ارزش‌های دینی و دفاع مقدس و نسل جوان و انقلاب اسلامی و مردم کوچه و بازار و ... را همه با هم می کوبد! پس از این اتفاق بود که همه منتظر تبدیل شدن جشنواره سینما حقیقت به یک فاجعه فرهنگی بودیم. و این اتفاق هم رخ داد!
چنارستان، علیه سروهای انقلاب
فاجعه فرهنگی، اتفاق باور نکردنی دیگری بود که در جشنواره سینما حقیقت افتاد؛ نمایش یک مستند علیه انقلاب اسلامی ایران و نظام جمهوری اسلامی که به ستایش از استبداد پهلوی می پردازد، موسوم به «چنارستان»! البته این فیلم توسط ایادی رژیم منحوس پهلوی ساخته نشده است، بلکه در شناسنامه آن، نام «مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی»(وابسته به سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) به عنوان تهیه کننده و سرمایه گذار این فیلم ثبت شده است! فیلمی که به بهانه پرداختن به تاریخچه خیابان ولیعصر(عج) به تقدیس دیکتاتوری پهلوی پرداخته است.
ظاهر فیلم، مرثیه سرایی برای چنارهایی است که در این خیابان بوده اند و حالا نیستند، اما باطن فیلم، سوگواری برای طاغوت است! شگفت آور است! در دورانی بسر می بریم که در جای جای جهان، قیام ملت‌ها علیه دیکتاتورها، خواب آرام نظام سلطه را بر هم زده است. از بحرین و مصر گرفته تا آمریکای لاتین و حتی در خود آمریکا که این روزها صحنه اعتراض به نژادپرست هاست.
اما در سرزمین ما که خودش مبدأ مبارزه با استبداد در تاریخ معاصر جهان بوده، مدعیان روشنفکری، ده ها سال به عقب برگشته اند و تازه به یاد ستایش از دیکتاتورها و نژادپرستان افتاده‌اند! به آن حد از آزادگی و شرافت نرسیده‌اند که با پول خودشان این کار را کنند، بلکه دریوزگی و فرصت‌طلبی آن‌ها تا آنجاست که با پول نظام اسلامی به بازنمایی انگاره های ارتجاعی و سخیف خود می پردازند.
کارگردان فیلم «چنارستان» هادی آفریده است. او قبلا به خاطر ارتباط مشکوک با شبکه بی بی سی انگلیس از سوی نهادهای امنیتی بازداشت شده بود. او همچنین پیش از این مستندی به نام «خاطرات نی‌آوران» ساخته بود. مستندی که با پول دولت و به نام أثری به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ساخته شده بود، اما سر تا پایش به تملق گویی برای دیکتاتوری می‌پرداخت که در همان انقلاب سرنگون شده بود.
نکته عجیب این است که سید محمدمهدی طباطبایی نژاد رئیس مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، قبلا در گفت وگویی با خبرگزاری فارس به دفاع از آفریده پرداخته و گفته بود باز هم با این فیلمساز همکاری خواهد کرد. و نتیجه این همکاری خلق و نمایش فیلمی شد که بیشتر مناسب پخش در شبکه صدای آمریکاست.
خلاصه این فیلم مستند ستایش از چنارهای کاشته شده توسط رژیم پهلوی در یک خیابان است! فیلمی در ستایش از چنارهای پهلوی و در تخاصم با سروهای انقلاب اسلامی. این فیلم به تحریف تاریخ می پردازد از یک طرف همه جنایت ها و خیانت های رژیم ستمشاهی در ایران را نادیده می گیرد و در مقابل آنچه از انقلاب اسلامی نمایش می دهد به جز بدی نیست!
از طرف دیگر هر آنچه به دوران قبل از انقلاب ارجاع می دهد، نیکی و سپیدی و زیبایی است و هر چه زیبایی و خدمت و حماسه در نظام اسلامی بوده است را بی رحمانه «سانسور» می کند! فیلم به گوگوش و سایر مرغان آمریکایی آوازخوان پیش از انقلاب می پردازد و البته اشاراتی ستایش گونه هم به «فتنه ۸۸» دارد و در نهایت البته از خجالت سرمایه‌گذار دولتی فیلم هم در می آید و به تبلیغ برای حسن روحانی هم می پردازد تا این گونه، هم دل ضدانقلاب را به دست بیاورد و هم مانع شکسته شدن دل دولتی ها شود! در مراسم اختتامیه هشتمین جشنواره سینما حقیقت نیز همین فیلم، برنده سه جایزه شد.
البته فاجعه «سینما حقیقت» مسبوق به سابقه است. سال قبل هم از یکی از سران فتنه به این جشنواره دعوت شد تا درباره نلسون ماندلا سخنرانی کند! این هم از عجایب روزگار است؛ از یک کودتاگر که با حمایت نژادپرست ترین حکومت های دنیا قصد نفی حاکمیت مردم ایران بر سرنوشت خویش را داشت دعوت شد تا درباره یکی از اسطوره های مبارزه با نژادپرستی سخنرانی کند!
اعتراض هنرمندان به مدیریت سینما حقیقت
اما مشکل هشتمین جشنواره سینما حقیقت فقط به محتوای آن محدود نمی شود. طی روزهای برگزاری جشنواره، بارها هنرمندانی به انتقاد از بی نظمی در برگزاری این جشنواره پرداختند.
به عنوان مثال، توفیق‌جو کارگردان مستند «زار خاک» با گلایه از شرایط نمایش فیلمش در هشتمین جشنواره سینما حقیقت در نامه ای سرگشاده خطاب به سید‌مهدی طباطبایی‌نژاد دبیر این جشنواره نوشت:«جشنواره ای که شما دبیری آن را به عهده دارید فیلم -سابق من- را با نازل ترین کیفیت بازسازی کرد...چطور توانستید هنر را که ذاتش زیبایی ست، زشت به تصویر بکشید؟ سخت نبود؟»
همچنین سپهری، دیگر کارگردان شرکت کننده در این جشنواره نیز در مصاحبه ای با روزنامه بانی فیلم گفت: برنامه ریزی های جشنواره حقیقت در حد و اندازه نام آن نیست.
وی افزود: متعجبم از اینکه جشنواره معتبری مانند جشنواره فیلم حقیقت کیفیت را فدای اهمال کاری کرده است.
منبع:هفته‌نامه یالثارات الحسین(ع)
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها :
